சண்முகம் குகதாசன் நாடாளுமன்ற உரை..!

பாராளுமன்ற உறுப்பினர் சண்முகம் குகதாசன் இன்று நாடாளுமன்றத்தில் ஆற்றிய உரை..!

08.07.2025

மாண்புமிகு அவைத் தலைவர் அவர்களே, இறக்குமதி மற்றும் ஏற்றுமதி (கட்டுப்பாட்டு) சட்டத்தின் கீழ் இந்த மேலான சபையின் முன் வைக்கப்பட்ட ஒழுங்கு விதிகள் குறித்து எனது கருத்துகளைத் இந்த அவையில் எடுத்துரைக்க விழைகின்றேன்.

 

இலங்கை அரசானது , 2025 மே 19 அன்று வெளியிடப்பட்ட சிறப்பு வர்த்தமானி எண். 2437/04 மூலம், மூல அயோடின் அல்லாத, உண்ணக்கூடிய அயோடின் கலந்த உப்பை இறக்குமதி செய்வதற்கான இறக்குமதி கட்டுப்பாட்டு உரிமத் (ICL) தேவையை தற்காலிகமாக விலக்கு அளித்துள்ளது.

இந்த விதிவிலக்கு 2025 ஜூன் 10, அன்று அல்லது அதற்கு முன்னர் மேற்கொள்ளப்பட்ட இறக்குமதிகளுக்கு செல்லுபடியாகும் என்பதோடு வீட்டு மற்றும் தொழிற்துறை உப்பு பயன்பாட்டில் தேசிய பற்றாக்குறையை நிவர்த்தி செய்வதையும் நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

 

இந்த நடவடிக்கை 2025 மே 15 ஆம் நாளைய அமைச்சரவை ஒப்புதலைப் பின்பற்றுகிறது. இதற்கமைய உண்ணக்கூடிய அயோடின் கலந்த உப்பை இறக்குமதி செய்பவர்கள் சுகாதார அமைச்சில் பதிவு செய்ய வேண்டும், இது உணவு தரம் குறித்த ஒழுங்குமுறை மேற்பார்வையை உறுதி செய்கிறது.

நம்மைப் போன்ற ஒரு தீவு நாட்டில் உப்பு பெருமளவாக இருக்கும் என்று பலர் கருதினாலும், நிலைமை அவ்வாறு அல்ல . இந்த பற்றாக்குறை வள பற்றாக்குறையால் ஏற்பட்டது அல்ல, மாறாக சரியான திட்டமிடல் இன்மை மற்றும் போதுமான தயாரிப்பு இல்லாததால் ஏற்பட்டது.

பேராசிரியர் பிரியங்க துனுசிங்க ( Priyanga Dunusinghe) சுட்டிக்காட்டி உள்ளபடி, உள்ளூர் உப்பு உற்பத்தி காலநிலை நிலைமைகள் மற்றும் அண்மைய பாதகமான வானிலை உற்பத்தியை சீர்குலைத்துள்ளன. இருப்பினும், இதுபோன்ற இடையூறுகளை எதிர்பார்க்காமல் இருப்பதாலும் , அவசரகால உத்தி இல்லாதிருப்பதாலும் இந்தப் பின்னடைவு ஏற்பட்டு உள்ளது. அவர் கூறியது போல், ” இப்பொழுதே செயல்பட்டால் நாம் இதை எளிதாகச் சீர்செய்ய முடியும்.”

 

இதற்கு விடையளிக்கும் விதமாக, அரசாங்கம் 260,000 மெட்ரிக் தொன் உப்பு இறக்குமதிக்கு ஒப்புதல் அளித்துள்ளது, இருப்பினும் இன்றுவரை அவை முழுமையாக வந்து சேரவில்லை . உள்ளூர் உப்பு மற்றும் இறக்குமதி செய்யப்பட்ட உப்புக்கு இடையிலான அதிக விலை இடைவெளி குறித்த கவலைகளும் உள்ளன .

 

நியாய விலையை உறுதி செய்வதற்கும் நுகர்வோரைப் பாதுகாப்பதற்கும் இறக்குமதியாளர்கள் விலைகளைக் குறைக்க அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளனர். இந்த நடவடிக்கை பாராட்டத்தக்கது என்றாலும், நாம் புறக்கணிக்க முடியாத குறிப்பிடத்தக்க சிக்கல்களும் உள்ளன;

 

* குறுகிய கால விலக்கு அளிப்பு …

அதாவது இந்த விலக்கு 2025 ஜூன் 10 வரை மட்டுமே நீடிக்கும். அதன் பிறகு, உள்நாட்டு உற்பத்தி மேம்படாவிட்டால் அல்லது ஒழுங்குமுறை நீட்டிக்கப்படாவிட்டால், சந்தை மீண்டும் விநியோக நிச்சயமற்ற தன்மை மற்றும் விலை ஏற்ற இறக்கத்தை எதிர்கொள்ளக்கூடும்.

 

* உள்நாட்டு உற்பத்தியாளர்கள் மீது தாக்கம்…

குறிப்பாக குறைக்கப்பட்ட விலையில் இறக்குமதி செய்யப்பட்ட உப்பின் திடீர் வருகை, காலநிலை தொடர்பான பின்னடைவுகளிலிருந்து இன்னும் மீண்டு வரும் உள்ளூர் உற்பத்தியாளர்களை பலவீனப்படுத்தக்கூடும். போதுமான ஆதரவு அல்லது மானியங்கள் இல்லாமல், நமது உள்ளூர் உப்புத் தொழில் நீடித்த சேதத்தை சந்திக்க நேரிடும்.

 

* இறக்குமதி முறைகேடு ஆபத்து…

உரிமத் தேவைகளைத் தளர்த்துவது, கவனமாகக் கண்காணிக்கப் படாவிட்டால், இணக்கமற்ற அல்லது தரமற்ற பொருட்கள் நாட்டிற்குள் நுழைவதற்கான கதவைத் திறக்கிறது. இது கடுமையான பொதுச் சுகாதார தாக்கங்களை ஏற்படுத்தக்கூடும் மற்றும் நுகர்வோர் நம்பிக்கையை இழக்கச் செய்யலாம்.

 

* நிருவாக சிக்கல்…

உணவு உப்பு இறக்குமதிக்கு சுகாதார அமைச்சகத்தில் பதிவு தேவைப்பட்டாலும், நிர்வாக செயல்முறைகளில் தாமதங்கள் சரியான நேரத்தில் இறக்குமதிகளைத் தடுக்கலாம், குறிப்பாக சிறிய இறக்குமதியாளர்களுக்கு. இது திறமையின்மை அல்லது சீரற்ற சந்தை அணுகலை உருவாக்கக்கூடும்.

 

மீண்டும் இவ்வாறான சூழ்நிலை ஏற்படுவதைத் தடுக்கவும், தேசிய மீள்தன்மையை உறுதி செய்யவும், நான் பின்வரும் நீண்டகால பரிந்துரைகளை முன்மொழிகின்றேன்:

1. ஒரு விரிவான தேசிய உப்பு உற்பத்தி மற்றும் சேமிப்பு உத்திகளை வகுத்தல்.

2. குறிப்பாக யாழ்ப்பாணம், திருகோணமலை, புத்தளம் மற்றும் அம்பாந்தோட்டை முதலிய பகுதிகளில் உப்பு அறுவடை உள்கட்டமைப்பில் முதலீடு செய்தல்.

3. காலநிலைக்கு ஏற்ற உற்பத்தி முறைகளை உருவாக்குதல்.

4. இறக்குமதி ஒப்புதல் மற்றும் தரக் கட்டுப்பாட்டை ஒழுங்குபடுத்த அமைச்சுகளுக்கு இடையில் வலுவான ஒருங்கிணைப்பை ஏற்படுத்தல்.

5. போட்டித்தன்மையுடன் இருக்க உள்ளூர் உற்பத்தியாளர்களுக்கான விலை நிருணய மேற்பார்வை மற்றும் ஆதரவு அளித்தல்.

 

மாண்புமிகு அவைத் தலைவர் அவர்களே, இறக்குமதி மற்றும் ஏற்றுமதி (கட்டுப்பாட்டு) சட்டமானது அரசு , வர்த்தகத்தை ஒழுங்குபடுத்தவும், பொருளாதார நிலையை உறுதிப்படுத்தவும், நாட்டின் நலன்களைப் பாதுகாக்கவும் உதவும் ஒரு முதன்மையான கருவியாக செயல்படுகிறது.

 

இலங்கையானது , பொருளாதார மீட்சி மற்றும் உலகளாவிய உறுதியற்ற தன்மையின் சவாலான கட்டத்தை கடந்து செல்லும் நேரத்தில் இந்த புதிய விதிமுறைகள் முன்மொழியப்படுகின்றன.

எனவே, இந்த விதிமுறைகளை வர்த்தகக் கொள்கையின் பார்வையில் மட்டுமல்லாமல், பரந்த பொருளாதார, சமூக மற்றும் மூலோபாய தாக்கங்கள் தொடர்பாகவும் நாம் ஆராய வேண்டியது இன்றியமையாதது ஆகும்.

 

இந்த விதிமுறைகளின் முதன்மையான நோக்கம் யாதெனின் , நமது வெளிநாட்டு இருப்புகளைப் பாதுகாத்து , உள்நாட்டுத் தொழில்களை ஆதரித்து தேவையற்ற செலவினங்களைக் குறைக்கும் வகையில் இறக்குமதிகள் நிருவகிக்கப்படுவதை உறுதி செய்வதாகும்.

 

அதே நேரத்தில், அவை ஏற்றுமதிகளை நெறிப்படுத்துவதையும், நமது உள்ளூர் உற்பத்தியாளர்கள் குறைந்த தடைகள் மற்றும் சிறந்த ஊக்கத் தொகைகளுடன் உலகளாவிய சந்தைகளை அணுகுவதையும் நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன.

இந்த இரட்டை அணுகுமுறை – ஏற்றுமதிகளை எளிதாக்கும் அதே வேளையில் சில இறக்குமதிகளைக் கட்டுப்படுத்துவது – ஒரு விவேகமான மற்றும் சரியான நேரத்தில் எடுக்க வேண்டிய நடவடிக்கையாகும்.

இருப்பினும், மாண்புமிகு அவைத் தலைவர் அவர்களே, இந்த விதிமுறைகளுக்குப் பின்னால் உள்ள நோக்கத்தை நான் ஆதரிக்கும் அதே வேளையில், கவனம் செலுத்த வேண்டிய சில கவலைகளையும் இவ்விடத்தில் குறிப்பிடுவது பொருத்தமானது என நம்புகின்றேன்.

 

01.தெளிவு மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மை …

இறக்குமதியாளர்கள், ஏற்றுமதியாளர்கள் மற்றும் சிறு மற்றும் நடுத்தர நிறுவனங்கள் உட்பட அனைத்து பங்குதாரர்களுக்கும் விதிமுறைகள் தெளிவாகத் தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்.

கொள்கையில் ஏற்படும் நிச்சயமற்ற தன்மை மற்றும் திடீர் மாற்றங்கள் வழங்கல் சங்கிலிகளை சீர்குலைத்து குழப்பம் மற்றும் அவநம்பிக்கையான சூழலை உருவாக்கக்கூடும்.

 

02. உள்ளூர் தொழில்களுக்கான ஆதரவு…

சில இறக்குமதிகள் கட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டுமானால் அல்லது அனுமதிப் பங்கு அல்லது உரிமங்களுக்கு உட்பட்டிருக்க வேண்டுமானால் நாங்கள், தரம் அல்லது விலையில் சமரசம் செய்யாமல், நமது உள்ளூர் தொழில்களுக்கு பொருத்தி இருப்பதையும், அதன் விளைவாக வரும் தேவையை நிறைவு செய்ய ஊக்குவிப்பதையும் உறுதி செய்ய வேண்டும்.

 

03. சமநிலை மற்றும் நியாயத்தன்மை…

இந்த விதிமுறைகள் சிறிய வணிகர்கள் அல்லது இறக்குமதி செய்யப்பட்ட உள்ளீடுகளை தங்கள் உற்பத்திக்காக நம்பியிருக்கும் துறைகளை விகிதாசாரமாக பாதிக்காமல் இருப்பது அவசியம். ஒரு சமநிலையான மற்றும் சமமான அணுகுமுறை பராமரிக்கப்பட வேண்டும்.

 

04. கண்காணிப்பு மற்றும் மீள்ஆய்வு…

இந்த விதிமுறைகளின் செயல்திறனை மதிப்பிடுவதற்கும் தேவைக்கேற்ப சரியான நேரத்தில் மாற்றங்களைச் செய்வதற்கும் வழக்கமான கண்காணிப்பு மற்றும் மீள்ஆய்வுக்கான ஒரு வழிமுறை அறிமுகப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் நான் முன்மொழிகின்றேன்.

இன்று உலகில் உள்ள பொருளாதாரத்தினை விவசாயத்துறை, கைத்தொழிற்துறை, சேவைத்துறை எனப் பிரித்து பார்க்கலாம்.

பொருளியல் அறிஞரான டேவிட் ரிக்காடோ தனது ஒப்பீட்டு நன்மைக் கோட்பாட்டின்படி, உலகில் உள்ள நாடுகள் குறைந்த உற்பத்திச் செலவுடன் சிறப்பாக உற்பத்தி செய்யக்கூடிய துறைகளில் தத்தமது வளங்களை ஒதுக்கீடு செய்வதன் மூலம் குறித்த உற்பத்தியில் சிறப்புத் தேர்ச்சி அடைவதோடு, அதனை கட்டற்ற சந்தையில் பிற நாடுகளுடன் ஏற்றுமதி,இறக்குமதி செய்வதன் மூலம் இரு பகுதியினரும் நன்மை அடைய முடியும் எனக் கூறினார்.

 

இந்த அடிப்படையில் சில நாடுகள் விவசாய உற்பத்திகளை ஏற்றுமதி செய்யும் நாடுகளாகவும் இன்னும் சில நாடுகள் கைத்தொழில் உற்பத்திகளை ஏற்றுமதி செய்யும் நாடுகளாகவும் மாறிவிட்டன.

விவசாய ஏற்றுமதிப் பொருட்களுக்கான விலைசார் கேள்வி நெகிழ்ச்சி குறைவாகவும் கைத்தொழில் ஏற்றுமதிப் பொருட்களுக்கான விலைசார் கேள்வி நெகிழ்ச்சி அதிகமாகவும் உள்ளது. இதனால் ஒப்பீட்டு நன்மைக் கோட்பாட்டின் அடிப்படையில் கைத்தொழில் உற்பத்திகளை ஏற்றுமதி செய்யும் நாடுகள் அபிவிருத்தி அடைந்த நாடுகளாக மாறிவிட்டன.

 

விவசாய உற்பத்திகளை முதன்மையாக கொண்ட நாடுகள் குறை அபிவிருத்தி கொண்ட நாடுகளாக மாறிவிட்டன. எனவே நாமும் கைத்தொழில் துறையினை முதன்மையாக கொண்ட நாடாக மாறவேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கின்றோம்.

இந்தச் சூழலில், எமது நாடானது விவசாய உற்பத்திகளை முதன்மையாக கொண்ட நாடாக இருந்து தற்பொழுது கைத்தொழில் உற்பத்தியினை நோக்கிய நாடாக மாறி வருகின்றது .

 

1988 ஆம் ஆண்டில் மொத்த ஏற்றுமதியில் விவசாயத்தின் பங்கு அண்ணளவாக 48 வீதமாக இருந்தது. இன்று அது அண்ணளவாக 20 வீதமாக குறைந்துள்ளது. அவ்வாறே 1988 ஆம் ஆண்டில் மொத்த ஏற்றுமதியில் கைத்தொழில்துறையின் பங்கு அண்ணளவாக 48 வீதமாக இருந்தது. இன்று அது அண்ணளவாக 80 வீதமாக அதிகரித்துள்ளது.

இது வரவேற்கத்தக்கது. எனினும் இந்த நிலைமை இன்னும் மேம்படுத்தப்பட வேண்டும் .

இலங்கையின் முதன்மையான ஏற்றுமதிப் பொருட்களாக துணி மற்றும் ஆடை ,தேயிலை ,இறப்பர் அடிப்படையான பொருட்கள் ,தேங்காய் அடிப்படையிலான பொருட்கள்,இரத்தினம் மற்றும் நகைகள் ,நறுமணப் பொருட்கள் ,கடல் உணவுகள் உள்ளிட்டவை காணப்படுகின்றன.

 

முதன்மையான இறக்குமதிப் பொருட்களாக பெட்ரோலியப் பொருட்கள், இலகுரக ரப்பர் பின்னப்பட்ட ஆடைகள் , சிறப்பு நோக்கக் கப்பல்கள், இயந்திரங்கள் மற்றும் உபகரணங்கள், இரசாயனங்கள்,உள்ளூர் உணவுகளை குறை நிரப்புவதற்கான உணவு வகைகள் , அடிப்படை உலோகங்கள் உள்ளிட்டவையும் அடங்குகின்றன.

 

இலங்கையின் மொத்த ஏற்றுமதியில் அண்ணளவாக 24 வீதமானவை ஐக்கிய அமெரிக்காவிற்கும் 7.7 வீதமானவை ஐக்கிய இராச்சியத்திற்கும் 7.4 வீதமானவை இந்தியாவிற்கும் 5.2 வீதமானவை ஜேர்மனிக்கும் 4.9 வீதமானவை இத்தாலிக்கும் 3.2 வீதமானவை நெதர்லாந்திற்கும் ஏற்றுமதி செய்யப்படுகின்றன.

 

இலங்கையின் மொத்த இறக்குமதியில் அண்ணளவாக 24 வீதமானவை சீனாவிலிருந்தும் 21 வீதமானவை இந்தியாவிலிருந்தும் 7.5 வீதமானவை ஐக்கிய அரபு இராச்சியத்திலிருந்தும் 6.9 வீதமானவை சிங்கபூரிலிருந்தும் 3.9 வீதமானவை மலேசியாவிலிருந்தும் இறக்குமதி செய்யப்படுகின்றன.

2024 ஆம் ஆண்டில் நமது நாட்டின் மொத்த ஏற்றுமதி 12.8 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர் ஆகவும் மொத்த இறக்குமதி 18.8 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர் ஆகவும் காணப்படுகிறது. இச் சூழலில் வர்த்தக நிலுவைப் பற்றாக்குறை 6 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர் ஆக உள்ளது.

 

2025 ஆம் ஆண்டில் இலங்கையின் மொத்த ஏற்றுமதியை 18.2 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர் ஆக அதிகரிக்கவும் எதிர்பார்க்கப்படுகின்றமை குறிப்பிடத்தக்கது.

உள்நாட்டு பிராந்திய வர்த்தக ஏற்றத்தாழ்வுகளை நிவர்த்தி செய்யாவிடில் , இலங்கை அதன் சென்மதி நிலுவை மற்றும் வெளிநாட்டு நாணய இருப்புகளில் தொடர்ச்சியான அழுத்தத்தை எதிர்கொள்ளும் அபாயம் உள்ளது.

 

வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாணங்களின் ஏற்றுமதி பங்களிப்பை வலுப்படுத்துவது இதற்கு இன்றியமையாதது.

 

ஏற்றுமதி மற்றும் சென்மதி நிலுவையை வலுப்படுத்த வேண்டுமாயின்,

 

01.ஏற்றுமதி உட்கட்டமைப்பை மேம்படுத்தல்…

திருகோணமலை துறைமுகத்தை மேம்படுத்தல் ,

யாழ்ப்பாணம், வவுனியா மற்றும் மட்டக்களப்பு ஆகிய இடங்களில் பிராந்திய பெயர்ச்சி இயல் – Logistics மையங்களை உருவாக்குதல்.

 

02. வேளாண் பதப்படுத்துதல் மற்றும் மீன்வள மண்டலங்களை உருவாக்குதல்…

 

03. சந்தை அணுகலை மேம்படுத்துதல், ஏற்றுமதி தரநிலைகள், டிஜிட்டல் சந்தைப்படுத்தல் குறித்த பயிற்சியை வழங்குதல்…

 

04. உற்பத்தியாளர்களை நுகர்வோர்களுடன் இணைக்க டிஜிட்டல் வர்த்தக தளங்களைப் பயன்படுத்தல்…

 

05. ஏற்றுமதிகளை பல்வகைப்படுத்துதல்..

 

06.மதிப்பு கூட்டப்பட்ட தயாரிப்புகளில் கவனம் செலுத்துதல்…

எடுத்துக் காட்டாக பதிவு செய்யப்பட்ட கடல் உணவு, பதப்படுத்தப்பட்ட பழங்கள்.

 

07.வடக்கு மற்றும் கிழக்கிலிருந்து தகவல் தொழில்நுட்பம், வெளி வணிக நடைமுறைகள் (IT/BPO) மற்றும் பசுமைச் சுற்றுலாவை ஊக்குவித்தல்.

 

08.இறக்குமதி மாற்றீட்டை ஊக்குவித்தல்.

09.உணவு மற்றும் கட்டுமான உள்ளீடுகளின் உள்ளூர் உற்பத்தியை ஊக்குவித்தல்.

 

10.கொள்கை சீர்திருத்தங்களை மேற்கொள்ளல், வளர்ச்சியடையாத பகுதிகளில் உள்ள தொழில்களுக்கு வரி சலுகைகளை வழங்குதல்.

 

11.வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாணங்களை தேசிய வர்த்தகக் கொள்கையில் ஒருங்கிணைத்தல்.

 

12.அந்நிய நாணய மாற்று மேலாண்மையை வலுப்படுத்துதல்.

 

13.பணம் அனுப்புதல் மற்றும் கடன் அல்லாத அந்நிய நாணய வரவுகளை ஊக்குவித்தல்…

 

14.இருப்பு அமைப்பை பல்வகைப்படுத்துதல்…

எடுத்துக்காட்டாக சிறப்பு பணமெடுப்பு உரிமை -SDR மற்றும் தங்கத்தின் இருப்பை அதிகரித்தல்.

 

முதலியவற்றை நாம் நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்.

 

இறுதியாக , இந்த முன்மொழிவுகளை செயல்படுத்துவதில் துணிச்சலான நடவடிக்கைகளை எடுக்குமாறு நிதி,திட்டமிடல் மற்றும் பொருளாதார அபிவிருத்தி அமைச்சரைக் கேட்டுக் கொள்வதோடு, செழிப்பானதும் , புதுமையானதும் உலகளாவிய போட்டித்தன்மை கொண்டதுமான இலங்கையை கட்டியெழுப்ப நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து செயற்படுவோம் எனக் கூறிக்கொண்டு எனது உரையினை நிறைவு செய்கின்றேன் .